Ada hikmahnya ...

Assalamualaikum

Semoga sejahtera utk semua rakan blogger, hari ini IZ akan tinggal bertiga dgn anak2 sbb suami outsation ke Jakarta. Memang selalu pun kena tinggal cam tu. Memula tu mmg lah rasa sedih, geram pun ada, tapi lama kelamaan, perasaan tu boleh terima sikit2...

Dulu, masa mula2 kawin, bila suami kata nak pergi outstation, IZdah mula tak senang duduk. Semua serba tak kena. Mulalah fikir cam ne nak pergi kerja esok, dgn nak carry anak lagi, nak naik apa? Suami suruh belajar bawak kereta, mcm2 alasan yg IZ beri. Takutlah, susahlah...! Penyudahnya pergi kerja naik teksi. Pagi2 buta dah keluar rumah, sekali dgn anak!

Tapi kan, lama2, IZ terfikir sendiri, sampai bila aku nak harapkan suami jer, atau pun harapkan org lain hantar dan ambik pergi kerja? anak2 lagi... kalau org yg diharapkan ada hal, atau pun anak tetiba sakit mlm2, lagi susah IZ nanti. 

Jadinya, dalam keterpaksaan, IZ belajar lah memandu. Niat di hati tak mahu lagi susahkan sesiapa. Suami pun tak risau. Alhamdulillah, hari ni belajar, esok dah start bawak..(keta auto...tu yg cepat pandai...hehehe!). Keaadaan menjadi semakin mudah dan teratur. Tu lah hikmahnya selalu kena tinggal..nak tak nak kena buat semua...akhirnya dpt juga berdikari sendiri!